ΒΑΣΙΛΗΣ ΑΘ. ΜΥΛΩΝΑΣ

Φεγγαράκι μου λαμπρό…

Φεγγαράκι μου λαμπρό, φέγγε μου να περπατώ,

να πηγαίνω στο σχολειό, για να κάνω καταλήψεις,

φεγγαράκι, μη μου λείψεις!

Στο πανεπιστήμιό μου, στο τσιφλίκι το δικό μου,

καταλήψεις δέκα χρόνια, συ μου έδειξες συμπόνια!

Ποιος τολμάει να μ’ ακουμπήσει, ποιος τολμάει να μου μιλήσει,

χέζω υπουργούς, πρυτάνεις και κουράγιο εσύ μου κάνεις!

Φεγγαράκι μου λαμπρό, εγώ πάω στο σχολειό, 

όχι όμως για πτυχίο, εγώ δεν κρατάω βιβλίο!

Δεν τα θέλω τα βιβλία, εγώ μπαίνω στα γραφεία,

τους καθηγητές τους χτίζω, κάστανα δεν τους χαρίζω!

Είμαι μαθητής εντάξει, δέκα χρόνια σε μια τάξη,

μάστορας στις καταλήψεις, δίχως φόβο και συλλήψεις!

Δε με νοιάζουνε οι τάξεις, αλλά μόνο οι παρατάξεις,

βλέπω τον αντίπαλό μου, σαν τον άσπονδο εχθρό μου!

Έχω στο μυαλό μου βάλει, να του σπάσω το κεφάλι,

έτσι θέλω το σχολειό μου, για το κέφι το δικό μου!

Δέρνω, σπάω τις βιτρίνες, με βοηθάνε και γιατρίνες,

άγνωστο, γνωστό με λένε, η δουλειά τους…λύνε δένε!

Βλέπω τον Χρυσοχοΐδη, που αγρίεψε σαν φίδι,

γιούρια, καταστρέφω, βάφω, στα…παπάρια μου τον γράφω!

Φεγγαράκι μου λαμπρό, αχ, το μπάχαλο αυτό,

το αγαπώ και μου αρέσει, μη μου φύγει απ’ τη μέση!

Και με μάσκες και λοστούς, κάνω κάποιους σηκωτούς,

καίω κάδους και αμάξια, στην πατρίδα μου την άξια!

Προχθές έκανα πρεμιέρα, έδειρα την καντινιέρα

κι όποιος σκίσει την αφίσα, θα τον κάνω σαν τον Φύσσα!

Κι άμα τύχει και με πιάσουν και στον δικαστή με μπάσουν,

απ’ τη μία πόρτα μπαίνω και από την άλλη βγαίνω!

Φεγγαράκι μου, στη φέξη, η ομάδα μου θα παίξει,

της Εύας και του Αδάμ, θα τα κάνω γης Μαδιάμ!

Αλλά κι όταν θα ’χεις χάση κι εκεί δε θα τους περάσει,

θα ’βγω μέσα στο σκοτάδι, να χτυπάω στο σημάδι!

Στην πανσέληνο, φεγγάρι, κει να δεις τόλμη και χάρη,

θα με βλέπεις από πάνω, που γυαλιά καρφιά θα κάνω!

Αυτή είναι η Ελλάδα, σαν χαλβάς και μαρμελάδα,

εγώ τηνε κουμαντάρω, με παπά και με κουμπάρο!

Φεγγαράκι από ψηλά, φέξε μου για τα καλά,

να παγένω στο σχολειό και αγράμματος να βγω! 

Στις κομματοσυμμορίες, που δε βλέπουν τιμωρίες,

εκεί είμαι κάθε μέρα και εκεί κάνω καριέρα!

Από κει θα πάω στο κόμμα, θα ’χω πολυβόλο στόμα,

μάντεψε να μου το πεις, άμα γίνω βουλευτής;

Αυτό έχω στο μυαλό μου, στο πανεπιστήμιό μου,

γι’ αυτό κάνω καταλήψεις, δίχως φόβο, δίχως τύψεις!

Οι πρυτάνεις σαν με δούνε, όλοι τους καρδιοχτυπούνε

και φοβούνται μην τους φτύσω, μην τους δείρω, μην τους χτίσω!

Και τα ΜΑΤ όταν θα φτάσουν κι αυτοί θα καλοπεράσουν,

τα μολότοφ έχω στοίβα, θα τους κάψω την καλύβα!

Φεγγαράκι αν ξαναβγείς, ίσως να ’μαι βουλευτής,

ανακάτωσε τις φάσεις κι από δω να μην περάσεις!

Μόνο σε παρακαλώ, φεγγαράκι μου λαμπρό,

ρίξε από τον ουρανό, στην Ελλάδα μας ΜΥΑΛΟ!

Βασίλης Μυλωνάς. Ξεριάς, 15/05/2025